Mikolaj Rej - twórczość

Mikołaj Rej

 Nie wszystkie utwory poety zachowały się. Pisał świadomie w języku narodowym – polskim, ale ojcem języka polskiego nazywany jest Kochanowski. Niewątpliwie Rej ujawnia niespotykany talent pisarski, zwłaszcza jako satyryk – obserwator rzeczywistości mu współczesnej. Pisarstwo uważał za powołanie i służbę społeczną. Ukształtował on kierunki polskiej literatury na całe lata – pisarstwo zorientowane na sprawy aktualne, społeczne, narodowe. Dlatego nazywany jest ojcem literatury polskiej.

Wyróżnia się następujące etapy twórczości Mikołaja Reja:

• lata 30. XVI wieku: pieśni religijne, prozatorski przekład Psałterza Dawidów, dialogi satyryczno-moralizujące: Kostery z pijanicą, Warwasa z Dykasem, Lwa z kotem, Gęsi z kurem, Zatargnienie fortuny z cnotą;

• 1543 r.: Krótka rozprawa między panem, wójtem a plebanem, Catechismus (ujawniający tendencje niekatolickie), Żywot Józefa (1545 r., utwór sceniczny o charakterze moralizatorskim), Psałterz Dawidów, pisemka polemiczno-teologicze;

• 1549 r.: ukazanie się Kupca (charakter antykatolicki, moralizatorski), później takie utwory jak: Postylla (zbiory kazań), Wizerunk własny żywota człowieka poczciwego (1558 r.; poemat dydaktyczny o wędrówce po świecie, piekle i niebie), Źwierzyniec (1562 r.; wiersze o sławnych mężach, królach, herbach i zwierzętach), Źwierzyniec wzbogacony o Figliki (1574 r.);

• 1565 r.: Apocalypsis, 1568 r.: Zwierciadło (najobszerniejszy utwór Reja, którego główną część zajmuje jeden z najsłynniejszych jego utworów: Żywot człowieka poczciwego).

Po przeczytaniu opisz 4 etapy w twórczości Mikołaja Reja.